Powsta│o w wyniku umieszczenia haubicy 155mm bezpo£rednio na pozbawionym
wie┐y podwoziu czo│gu lekkiego AMX-13.W tamtych czasach nie przywi╣zywano
do ochrony za│ogi tak du┐ej wagi jak obecnie, dlatego jedynie stanowisko
mechanika-kierowcy, znajduj╣ce siΩ w kad│ubie ma ochronΩ pancern╣.
Pozosta│a czΩ£µ za│ogi i amunicja sa zwykle przewo┐one towarzysz╣cym dzia│om
samochodemciΩ┐arowym lub transporterem opancerzonym.
Og≤│em wyprodukowano ponad 600 egzemplarzy dzia│, z kt≤rych czΩ£µ zakupi│a armia
francuska, a czΩ£µ wyeksportowano do kilku kraj≤w, min.:
Argentynie, kt≤ra p≤┐niej zamontowa│a system artyleryjski z Mk F3 na
podwoziu ko│owym.
Pewna ilo£µ tych haubic, oznaczona CITEFA Model 77, zosta│a u┐yta przez
armiΩ argenty±sk╣ podczas konfliktu falklandzkiego.
Haubica Mk F3 ma lufΩ d│ugo£ci 33 kalibr≤w, zako±czon╣ dwukomorowym
hamulcem wylotowym. Z ty│u kad│uba znajduja siΩ dwa rΩcznie opuszczane
lemiesze, zapewniaj╣ce stabilno£µ dzia│a podczas strzelania.
Dono£no£µ pocisku od│amkowo-burz╣cego Mk 56 wynosi 20 050m, natomiast
standardowego w NATO pocisku M107- 14 700m. Ponadto mo┐na stosowaµ inne
pociski. przy czym wymiary komory nabojowej i zbyt ma│a wytrzyma│o£µ lufy
uniemo┐liwiaj╣ strzelanie wiΩkszymi │adunkami miotaj╣cymi.
W celu poprawienia charakterystyk taktyczno-technicznych dzia│a, we Francji
opracowano kilka program≤w jego modernizacji. Jeden z nich przewiduje wymianΩ
silnika benzynowego na wysokoprΩ┐ny, natomiast inny, bardziej kompleksowy-
r≤wnie┐ lufy 33-kalibrowej, na lufΩ d│ugo£ci 39 kalibr≤w(od armatohaubicy
ci╣gnionej TR).
Dzia│o zmodernizowane w takim zakresie, oznaczone 155AM 39, umo┐liwia
wystrzeliwanie najnowszej amunicji na odleg│o£µ od 24 000m do 31 000m
(w zale┐no£µi od rodzaju naboju).
